Werken met Het Cultureel Zelfportret
Zo maak je culturele groei van leerlingen zichtbaar en volgbaar.
Nadine Strang
Nadine Strang | Kobranie
06 41 25 77 47Doelgroepen
Socials
Mijn naam is Nadine Strang. Ik ben zangeres, muziekworkshopleider en Kobranie trainer. Mijn passie ligt in het creëren van muzikale ervaringen en het begeleiden van anderen in hun creatieve en persoonlijke ontwikkeling. Vanuit mijn ervaring als muziekdocent en muzikant weet ik dat íedereen muziek kan maken. Hier zijn geen speciale talenten of muzikale ervaringen voor nodig. Wat wel nodig is, is een veilige leeromgeving waarin spelenderwijs kan worden geëxperimenteerd, onderzoek kan worden gedaan en kan worden gecreëerd. Een mix van werkvormen uit de Kobraniemethode en Creative Music Making zijn de bouwstenen om zo'n leeromgeving creëren.
Scholen stellen mij vragen als
- Ons docententeam heeft geen speciale talenten voor muziek, wij willen leren hoe wij onze leerlingen spelenderwijs kunnen laten experimenteren ontdekken en creëren tijdens de muziekles.
- Wij willen als docententeam een inspirerende workshop waarin wij worden aangezet om onze eigen muzikaliteit en creativiteit te ontdekken en te ontwikkelen.
Voorbeeld waarmee ik aan de slag ben gegaan
Wat ik zo mooi vind aan Kobranie is dat het laagdrempelig is en dat het altijd maar weer bewijst dat íedereen muziek kan maken. Ik zie het als een speelplaats waar het plezier van muziek maken kan worden ervaren en waar er nieuwe talenten kunnen worden ontwikkeld en ontdekt.
Denk bijvoorbeeld aan: naar elkaar luisteren, jezelf laten horen, leiding nemen en volgen, en samenwerken. Ik vind het belangrijk om in mijn workshops een veilige en speelse omgeving te creëren waarin deelnemers zich comfortabel voelen, zodat ze durven te experimenteren en spelenderwijs kwaliteiten van zichzelf kunnen ontdekken.
Een mooi moment dat mij altijd bijblijft...
Een van de mooiste herinneringen die ik met Kobranie heb, is het moment waarop het stoerste jongetje uit groep 7 tijdens de presentatie de Kobraband live op het podium mocht dirigeren. Hij wees stuk voor stuk de muzikanten aan. Eerst wees hij naar de violiste, zij begon te spelen.
Toen wees hij naar de bassist, ook hij begon te spelen, toen de drummer, de pianist, de zangeres... iedereen begon te spelen en volgenden precies wat het jongetje van hen vroeg. Hij was zo onder de indruk van wat daar allemaal gebeurde, dat de tranen in zijn ogen sprongen. Later vertelde hij in de klas dat hij het zo mooi had gevonden dat hij bijna had moeten huilen. Dit is wat muziek en het samenspelen kan doen.
