Spelenderwijs Muziek
Muziek troost, verbindt, stimuleert, ontroert en herinnert ons aan andere tijden dan het nu. Weinig mensen kunnen zonder muziek.
Suzan Lutke
Lutke linkt
06 19 77 82 00Expertises
Doelgroepen
Socials
Ik ben musicus, muziekdocent, en onderwijskundige; mijn hart, handen en hoofd. Wat weten we over leren, waar verlangen we naar in het onderwijs, wat raakt ons in muziek en hoe kunnen we dat vertalen naar de klas.
Mijn drijfveer binnen cultuureducatie
Mijn drijfveer is om steeds nieuwe en inspirerende manieren te vinden om de muzikaliteit en creativiteit van kinderen, pubers en volwassenen aan te spreken en te ontwikkelen. Ik heb een rotsvast geloof dat iedereen dit in zich heeft en door goede coaching en training ook kan zijn.
Ik wil een bijdrage leveren aan de verbetering van het onderwijs door docenten te ondersteunen in hun professionele ontwikkeling. Onderwijs is in mijn optiek zo goed als de kwaliteit van de docent. Docenten helpen de beste versie van zichzelf te worden vormt daarom de kern van mijn werkzaamheden.
Scholen stellen mij vragen als
- Ze muziek willen omdat leerlingen daar creatief van worden
- Ze de muziekimpulsgelden hebben aangevraagd en deze willen gebruiken om de culturele competenties te vertalen naar muziekonderwijs.
- Ze willen sparren over de plek en toegevoegde waarde van kunst, cultuur en muziek in de ontwikkeling van het onderwijs op hun school.
Voorbeeld waarmee ik aan de slag ben gegaan
Kijk vooral naar mijn site dan heb je een complete indruk.
Een mooi moment dat me altijd bijblijft...
Als je wilt weten hoe jij morgen met jouw klas heerlijk muziek kunt maken waarin vooral jouw leerlingen centraal staan in hun muzikale creativiteit en niet jij met klotsende oksels in de stress schiet kom dan vooral naar mijn workshops/trainingen. Dat zijn de momenten die mij bijblijven. Kinderen die vanuit hun eigen drive muziek maken en ervaren hoe ontzettend gaaf het is om dat samen met anderen te doen. Het moment dat me in deze richting bracht is al lang geleden gebeurd.
Toen ik stage liep als 20 jarige student op een school in Utrecht. Ik deed een Turks muziekstukje met de klas en had lang geoefend op het bijbehorende dansje. Meewarig zat Mohammed (9 jaar) me aan te kijken. Toen duwde hij me opzij en zei: laat mij maar even juf en danste de sterren van de hemel en nam zijn klasgenoten mee in een wervelende groepsdans. De blik in zijn ogen, de glans van eigenaarschap: dat brengt mij elke keer weer in beweging. Muziek is al lang in onze kinderen. De vraag is hoe we daar ruimte aan kunnen geven, hoe we eigenlijk zo min mogelijk in de weg kunnen zitten.